موشها موجوداتی شب زی هستند و معمولا در طول شب دیده میشوند. آنها شبها، زمانی که بیشتر ساکنان خانه در خواب هستند، به دنبال غذا میباشند و بعد از آن دوباره به لانه خود باز میگردند. هر یک از انواع موش دارای ظاهر متفاوتی هستند و نحوه دفع و بیرون کردن آنها از خانه متفاوت است. شناسایی انواع موش معمولا کار سختی است؛ چرا که همانطور که اشاره کردیم، صاحبان خانه فقط در حد چند ثانیه میتوانند موشها را ببینند. با این حال اینکه بدانید گونههای مختلف موش چه هستند و هر کدام چه ویژگیهایی دارند، موضوع مهمی است که در ادامه مقاله قصد بررسی آنها را داریم. اگر به دنبال عکس انواع موش و شناسایی موشهای متنوع هستید، در ادامه مقاله همراه ما باشید.
معرفی انواع موش
شاید بسیاری از شما تصور کنید که موشها به گروههای مختلفی از جمله موش فآضلابی، موشهاي صحرايي و موشهای خانگی تقسیمبندی میشوند. اگرچه هر سه جونده هستند، اما بسیار با یکدیگر متفاوتاند. البته که گونههای موش تنها به این چند مورد تقسیمبندی نمیشوند. انواع موش تنوع بالایی دارند و لازم است که آنها را مطابق با محل زندگی، نژاد و سایر موارد به گروههای مختلفی تقسیم بندی نمود. در ادامه بیشتر با انواع موشها آشنا میشوید.
برای کسب اطلاعات درباره دفع موش از خانه به این مقاله مراجعه کنید.
موشهای پاسفید (Peromyscus leucopus)
نژادهای موش پاسفید مربوط به آمریکای شمالی است. رفتار متمایز یک موش پاسفید شامل ضربه زدن روی برگها یا نیهای توخالی با پنجههای جلوییاش است. این موشها به داشتن طول عمر کوتاه معروف هستند به طوری که میتوانند بین ۱ تا ۲ سال عمر مفید داشته باشند. این ممکن است به دلیل شرایط سختتر زندگی باشد. اگر در مورد عادات غذایی این موشها صحبت کنیم، موشهای پاسفید همه چیزخوار هستند. آنها دانهها و آجیلها، و همچنین حشرات، قارچها و انواع توتها را میخورند.
موشهای گوزنی (Peromyscus maniculatus)
یکی از انواع موشهای رایج در جهان، موشهای گوزنی هستند. این موشها بیشتر در مناطق روستایی زندگی میکنند، چشمهای بزرگ و سیاه دارند و بینی آنها نوک تیز و جمع و جور است. این موشها گوشهای بزرگی دارند که با خز پوشیده شدهاند. پاها و زیر شکم آنها کاملا سفید است. رنگ خز این موشها نیز خاکستری تا قهوهای مایل به قرمز میباشد. موشهای گوزنی بدن بسیار لاغری دارند و نسبت به موشهای خانگی و موش آزمايشگاهي بزرگتر هستند. موشهای گوزنی در مناطق جنگلی نزدیک زمینهای کشاورزی، مراتع، مزارع و در مکانهای روستایی و پر بوته رایج هستند. با سردتر شدن هوا، آنها گاهی اوقات راه خود را به به داخل خانه و اتاقهای زیرشیروانی و زیرزمین پیدا میکنند. موشهای گوزنی دانهخوار هستند، به این معنی که دوست دارند دانه بخورند با این حال آنها حشرات کوچک، قارچها، میوهها و گیاهان سبز را در مقادیر کم میخورند.
موشهای جنگلی (Apodemus sylvaticus)
موش جنگلی جزء موشهای بومی اروپا و شمال غربی آفریقا است. این نوع موشها را با نام موشهای صحرایی دم دراز نیز شناخته میشوند. موشهای جنگلی را میتوان در اطراف مزارع کشت شده و مناطق کشاورزی پیدا کرد. این دسته از انواع موشها، زندگی در بیرون را نسبت به داخل خانه بیشتر ترجیح میدهند. از این جهت احتمال بیشتری وجود دارد که آنها را در خانه ببینید، مگر در فصل پاییز و زمستان برای پیدا کردن سرپناه به خانههای انسان نقل مکان میکنند. موشهای جنگلی همه چیزخوار هستند. آنها در پاییز دانهها و میوههای زیادی میخورند، اما حشرات کوچکی مانند کرمها را نیز به دام میاندازند. وقتی هوا سرد میشود، موشهای جنگلی به جایی که غلات و سبزیجات نگهداری میشوند پناه میبرند زیرا به محیط طبیعی آنها نزدیکتر است.
برای کسب اطلاعات درباره بهترین سم موش به این مقاله مراجعه کنید.
موشهای خرمایی (Ferret)
موش خرمایی یا خدنگ یکی از انواع موشهای موجود در جهان است که به عنوان اعضای کوچک خانوادهها راسوها نیز محسوب میشود. این نوع موش در جنوب کشور ایران و خزوستان زندگی میکند. موشهای خرمایی بسیار کوچک و زبر و زرنگ هستند. آنها گوشت خوارند و معمولا ترجیح میدهند هر چیزی که دارای گوشت است را بخورند. از خرچنگ گرفته تا کرم و حشرات متنوع. جالب است بدانید که این موشها دشمن سرسخت مارها هستند و میتوانند آنها را به دام بیندازند. موشهای خرمایی دارای بدن خرمایی رنگ، کوچک، باریک و دراز با پاهای ریز و دمی دراز هستند. قد این موشها معمولا ۳۶ سانتی متر تا ۴۸ سانتی متر بوده و میتوانند روی زمین بخوابند و خودشان را پنهان کنند.
موش آزمایشگاهی یا سوری (Laboratory mouse)
در سالهای اخیر استفاده از انواع موشهای آزمایشگاهی در راستای تحقیقات مختلف بسیار افزایش پیدا کرده است. موشهای سوری به عنوان بهترین موشها برای برای انجام آزمایشات هستند که هم دسترس پذیری بسیار خوبی دارند، هم اینکه ارزان هستند. دوره باروری موش سوري کوتاه است و همین موضوع آن را به یک انتخاب مناسب برای آزمایشات تبدیل میکند. موشهای سوری به راحتی به بیماریهای مختلف دچار میشوند و از این جهت میتوان برای بررسی بیماریهای مختلف از آن کمک گرفت. موشهای سوری دارای ۴۰ کروموزوم در بدن خود هستند. عمر مفید آنها کوتاه است و میتوانند بین ۶ الی ۸ بار در نمونههای ماده شاهد باروری آنها باشیم.
موش خانگی (Mus musculus)
موش خانگی در اصل از جنوب غربی آسیا میآید، اما اکنون در سراسر جهان زندگی میکند. موش خانگی نامی است که به این موشها داده شده است زیرا آنها معمولا در اطراف خانههای انسانها زندگی میکنند و خانههای خود را میسازند. برخی افراد به اشتباه موشهای خانگی را موشهای قهوهای مینامند، زیرا در رنگهای مختلفی از جمله قهوهای وجود دارند. موشهای خانگی همهچیزخوار هستند، بنابراین دانهها و حشرات را میخورند. آنها اغلب در شب فعالتر هستند. آنها بالاروندههای خوبی هستند و میتوانند در هر دو ساختار طبیعی و مصنوعی یافت شوند. موشهای خانگی معمولاً در طبیعت ۱۲ تا ۱۸ ماه عمر میکنند، اما در فضای داخلی، اگر شرایط زندگی کاملا خوب باشد، میتوانند بین ۲ تا ۵ سال عمر کنند.
این موشها مکانیسمهای دفاعی عملکردی محدودی دارند که باعث میشود طعمه حیوانات مختلف شوند. آنها مکانهای تولید مثل خود را با دقت انتخاب میکنند تا از نزدیک شدن به گروههای شکارچی جلوگیری کنند. این گونههای موشها اغلب آفت محسوب میشوند. آنها به اموال آسیب میرسانند، غذا را خراب میکنند و گاهی اوقات بیماریها را گسترش میدهند.
موشهای صحرایی راه راه (Apodemus agrarius)
موش صحرایی راه راه در اروپای مرکزی و شرقی، آسیای مرکزی، سیبری جنوبی، منچوری، کره، جنوب شرقی چین و تایوان یافت میشود. این موشها در مزارع چمنزار، مناطق کشت شده، بیشهها و جنگلها زندگی میکنند و میتوانند با زیستگاههای مرطوب و جنگلهای مختلط سازگار شوند.موشهای صحرایی راه راه رنگی قهوهای مایل به خاکستری با ته رنگ زنگ زده دارند و یک نوار سیاه مشخص از وسط پشت آنها اداره دارد. قسمت زیرین بدن آنها کمرنگتر و خاکستریتر است. این موجودات کوچک و بامزه گوشها و چشمهای نسبتا کوچکی دارند. موشهای صحرایی راه راه به صورت اجتماعی تعامل دارند و رفتار آنها بسته به محل زندگیشان تغییر میکند. در موقعیتهای خاص، میتوانند پرخاشگری یا تسلیم اجتماعی نشان دهند. آنها در تابستان شب زی و در زمستان روززی هستند.
موش طلایی (Ochrotomys nuttalli)
موشهای طلایی یکی دیگر از انواع موشها هستند که معمولا در آمریکا یافت میشوند. این موشها جنگلها با پوششهای گیاهی فراوان را دوست دارند. موشهای طلایی به خاطر خز طلایی خود شناخته میشوند که نامشان را از آن گرفته است. همچنین، قابل توجه است که رنگ زیر بدن آنها سفید و با بخش روی بدنشان در تضاد است. موش طلایی در زیستگاه طبیعی خود در میان شاخ و برگ زندگی میکند، بنابراین میتواند درختان و درختچهها را برای غذا جستجو کند و همچنین با استفاده از مهارتهای بالا رفتن خود از شکارچیان پنهان شود. عادات غذایی موشهای طلایی با فصول تغییر میکند. در فصول گرمتر، آنها بیشتر دانه و حشرات میخورند، ولی در فصول سردتر، آجیل و میوه میخورند.
پارسیان دافع ارائه دهنده بهترین تجهیزات دفع کننده موش
هر یک از انواع موشها میتوانند با آسیب به اموال و غذاهای مختلف باعث ایجاد خطرات زیادی در محیط زندگی شما شوند. تفاوتهای انواع موش را باید با دقت بررسی نمود تا در صورت نیاز آنها را به راحتی دفع کرد. پارسیان دافع، ارائه دهنده بهترین تجهیزات دفع کننده موش بوده که میتوانید آنها را در محل زندگی، باغ و محل کار خودتان استفاده کنید و از حضور موشها جلوگیری نمایید.
سخن پایانی
انواع موشها دارای نژاد مختلفی هستند. برای شناسایی انواع موش و تشخیص آنها در محل زندگی، در این مقاله در انواع موش خانگی، صحرایی و آزمایشگاهی را به شما معرفی کردیم. نژادهای موش هر کدام خطرات متفاوتی را در محل زندگی شما دارند. از این جهت به محض اینکه یک نوع موش در محل زندگی خود مشاهده کردید، برای دفع آنها اقدام کنید.
سوالات متداول
۱. انواع موشها کدامند؟
نژادهای موشها تنوع بالایی دارند و هر کدام سبک زندگی، تغذیه و شرایط متفاوتی را در اختیار قرار میدهند. شناسایی انواع موشها برای استفاده از مرگ موش مناسب و از بین بردن آنها بسیار مفید است.
۲. آیا نژادهای موش تغذیه متفاوتی دارند؟
بله. هر یک از انواع موشهای موجود در جهان دارای تغذیه متفاوتی هستند. بعضی از موشها همچون موش خرماي گوشت خوارند و بعضی دیگر از جمله انواع موش باغی و خانگی دانه خوار هستند.
۳. کدام موشها در ایران وجود دارند؟
بسیاری از انواع موشهای موجود در جهان به دلیل تولید مثل و مهاجرت در نقاط مختلف جهان نیز یافت میشوند. موش خرمايي و موش سوری دو نمونه از موشهایی هستند که در ایران وجود دارند.